Zasada połączenia lufy dwuślimakowej

Otwierana sekcja lufy maszyny

Niektóre konstrukcje beczek zapewniają unikalną konfigurację wytłaczarek dwuślimakowych. Kiedy sparujemy każdy cylinder z odpowiednią konfiguracją ślimaka, przeprowadzimy ogólne i bardziej szczegółowe badanie każdego z tych typów bębnów pod kątem działania jednostki specyficznego dla tej części wytłaczarki.

Każda sekcja lufy ma kanał w kształcie 8, przez który przechodzi wał ślimakowy. Otwarta beczka posiada zewnętrzne kanały umożliwiające doprowadzenie lub wypuszczenie substancji lotnych. Te konstrukcje z otwartą lufą mogą być używane do zasilania i odprowadzania i mogą być umieszczone w dowolnym miejscu całej kombinacji beczek.

Karmić

Oczywiście, aby rozpocząć mieszanie, materiał musi zostać wprowadzony do wytłaczarki. Beczka podająca to otwarta beczka zaprojektowana tak, aby miała otwór w górnej części beczki, przez który podawany jest materiał. Najczęstszą pozycją bębna podającego jest pozycja 1, która jest pierwszą beczką w sekcji technologicznej. Materiał ziarnisty i swobodnie przepływające cząstki odmierzane są za pomocą podajnika, dzięki czemu mogą wpaść bezpośrednio do wytłaczarki poprzez bęben podający i dotrzeć do ślimaka.

Proszki o niskiej gęstości układania często stanowią wyzwanie, ponieważ powietrze często unosi spadający proszek. Ulatniające się powietrze blokuje przepływ lekkiego proszku, zmniejszając zdolność proszku do podawania z wymaganą szybkością.

Jedną z opcji podawania proszku jest ustawienie dwóch otwartych beczek przy pierwszych dwóch beczkach wytłaczarki. W tym ustawieniu proszek jest podawany do beczki 2, umożliwiając wypuszczenie porwanego powietrza z beczki 1. Taka konfiguracja nazywana jest tylnym urządzeniem wylotowym. Tylny otwór wentylacyjny zapewnia kanał odprowadzający powietrze z wytłaczarki bez blokowania rynny zasilającej. Dzięki usunięciu powietrza proszek może być skuteczniej podawany.

Po wprowadzeniu polimeru i dodatków do wytłaczarki, substancje stałe są transportowane do strefy topienia, gdzie polimer jest topiony i mieszany z dodatkami. Dodatki można również podawać za strefą topienia za pomocą podajników bocznych.

Wydechowy

Otwartą sekcję rurową można również wykorzystać do wydechu; Lotne opary powstające podczas procesu mieszania muszą zostać usunięte, zanim polimer przejdzie przez dyszę.

Najbardziej oczywistą pozycją portu próżniowego jest koniec wytłaczarki. Ten otwór wylotowy jest zwykle podłączony do pompy próżniowej, aby zapewnić usunięcie wszystkich substancji lotnych znajdujących się w stopionym polimerze przed przejściem przez głowicę formy. Pozostała para lub gaz w stopie może prowadzić do złej jakości cząstek, w tym do spieniania i zmniejszonej gęstości upakowania, co może mieć wpływ na efekt upakowania cząstek.

Zamknięta sekcja beczki

Najbardziej powszechną konstrukcją przekroju poprzecznego lufy jest oczywiście lufa zamknięta. Część beczkowa całkowicie otacza stopiony polimer ze wszystkich czterech stron wytłaczarki, a tylko jeden otwór w kształcie 8 umożliwia przejście środka ślimaka.

Po całkowitym wprowadzeniu polimeru i innych dodatków do wytłaczarki, materiał przejdzie przez sekcję transportową, polimer zostanie stopiony, a wszystkie dodatki i polimery zostaną wymieszane. Zamknięty bęben zapewnia kontrolę temperatury ze wszystkich stron wytłaczarki, podczas gdy otwarty bęben ma mniej grzejników i kanałów chłodzących.

Montaż cylindra wytłaczarki

Zazwyczaj wytłaczarka zostanie zmontowana przez producenta z układem bębna pasującym do wymaganej konfiguracji procesu. W większości systemów mieszania wytłaczarka posiada otwarty bęben zasilający w cylindrze zasilającym 1. Za tą sekcją zasilającą znajduje się kilka zamkniętych beczek używanych do transportu substancji stałych, topienia polimerów oraz mieszania stopionych polimerów i dodatków.

Cylinder kombinowany może być umieszczony w cylindrze 4 lub 5, aby umożliwić boczne podawanie dodatków, a następnie kilka zamkniętych cylindrów w celu kontynuacji mieszania. Otwór wylotowy podciśnienia znajduje się w pobliżu końca wytłaczarki, tuż za nim znajduje się ostatni zamknięty cylinder przed głowicą matrycy. Przykład montażu lufy można zobaczyć na rysunku 3.

Długość wytłaczarki jest zwykle wyrażana jako stosunek długości do średnicy ślimaka (L/D). W ten sposób powiększanie sekcji technologicznej stanie się łatwiejsze, gdyż małą wytłaczarkę o stosunku L/D 40:1 można powiększyć do wytłaczarki o większej średnicy i długości L/D 40:1.